Dom Sztuki na Ursynowie - Historia Domu Sztuki część II

Szanowni Państwo – mieszkańcy osiedla Jary i wszyscy sympatycy Domu Sztuki!

Rozpoczynamy drugą podróż sentymentalną do początków Domu Sztuki. W latach 1984-1986, jak i w kolejnych, przewinęło się przez placówkę wiele znanych postaci polskiej sceny

i estrady. Kiedy cofną się Państwo do pierwszej podróży, zobaczą na zdjęciach Martynę Jakubowicz, Elżbietę Wojnowską, Tadeusza Nalepę i Macieja Zembatego. Teraz zapraszamy na przelotne, „fotograficzne” spotkanie z pianistką Haliną Czerny-Stefańską (fot. 16), Andrzejem Rosiewiczem (fot. 9) i Krzysztofem Daukszewiczem (fot. 17), który później jeszcze wielokrotnie gościł w Domu Sztuki (ostatnio bodaj w 2019 r.). Ewa Bem, Krystyna Prońko, Halina Kunicka z Lucjanem Kydryńskim, Mateusz Święcicki i Irena Jarocka pozostawili po sobie wpisy w księdze pamiątkowej, podobnie jak mistrzyni kilku pokoleń aktorów Halina Machulska, aktor Maciej Damięcki, czy wybitny twórca filmów animowanych Mirosław Kijowicz (fot. 1, 2, 3, 4, 8, 10, 11 i 18).

A propos kina: wydarzeniem była ursynowska premiera filmu Krzysztofa Gradowskiego „Podróże Pana Kleksa”, na której osobiście zaprezentował się publiczności odtwórca roli tytułowej Piotr Fronczewski (fot. 15).

Zespół Tańca Ludowego „Jaromiry” (fot. 13) to osobny rozdział historii Domu Sztuki,

do którego zapewne będziemy jeszcze wracać. Kierowany przez małżeństwo Danutę

i Jarosława Wojciechowskich, wiele lat krzewił znajomość polskich tańców ludowych wśród dzieci, młodzieży i dorosłych. Do dziś nad salą zajęć tanecznych w Domu Sztuki wisi tabliczka z napisem „Jaromiry”. Pracownicy z przyzwyczajenia mówią, że takie a takie zajęcia odbywają się w „Jaromirach”. Natomiast na zdjęciu, które pochodzi z 1985 roku, widać jeszcze jedną ciekawostkę: sfotografowana od tyłu publiczność siedzi na pierwszych fotelach w sali widowiskowej (kinowo-teatralnej) w Domu Sztuki – bardzo niewygodnych

i twardych. W następnym roku zostały zastąpione wygodniejszymi siedziskami (choć jeszcze nie „lotniczymi”, które są obecnie). Dzięki nim widzowie wytrwali na długiej sadze gangsterskiej Sergia Leone „Dawno temu w Ameryce”, zresztą znakomitej, bowiem wtedy – na ursynowskiej premierze tego filmu (pamiętny cykl „Film Miesiąca”) – one debiutowały.

Na koniec mały wtręt osobisty: wpis Leona Bukowieckiego (fot. 5), nieżyjącego już ojca piszącego te słowa dyrektora Domu Sztuki Andrzeja Bukowieckiego. Mój tata, krytyk filmowy, niemal do końca życia bywał w Domu Sztuki. 11 kwietnia obchodziłby imieniny.

Ciąg dalszy nastąpi.

Serdecznie pozdrawiamy

Dyrektor i Pracownicy

Domu Sztuki

P.S. Niestety, nie wszystkie zdjęcia, które publikujemy w tym wspomnieniowym cyklu, zostały podpisane przez autorów. Znacząca część zdjęć z lat 80. XX w. jest autorstwa dwóch znakomitych fotoreporterów, którzy wtedy współpracowali z Domem Sztuki – Jerzego Bojarskiego i Piotra Dzięciołowskiego.

A.B.

1. Wpis Haliny Machulskiej Kwiecień 1984